Dieper graven in ING’s klimaatambitie

Nieuw onderzoek van SOMO in samenwerking met Milieudefensie neemt de financiering van vervuilende industrieën door ING onder de loep. Het rapport biedt een diepgaande analyse van de klimaatambitie van ING, waarbij zowel gekeken is naar leningen als naar obligaties. Deze zijn vergeleken met de financieringsportefeuilles van andere grote Europese banken (peers) en banken die door de Financial Stability Board zijn aangemerkt als ‘wereldwijde systeembanken’ (G-SIBs peers).

Onze focus lag op olie- en gasbedrijven die hun productiecapaciteit sinds 2021 hebben uitgebreid, voor zowel upstream- als midstreamactiviteiten. De investeringen van deze olie- en gasbedrijven staan haaks op decarbonisatie, omdat ze niet in lijn zijn met het Net Zero Energy (NZE) 2050-scenario van het Internationaal Energieagentschap (IEA). Dat zegt namelijk dat er geen ruimte is voor het ontwikkelen van nieuwe boorvelden, grootschalige pijplijdingen of LNG terminals.

ING rapporteert slechts een fractie van de eigen fossiele financiering

Terwijl ING bescheiden cijfers rapporteert over de financiering van olie en gas, schetsen onze bevindingen een heel ander beeld. Het jaarverslag over 2023 van de bank vermeldt een bedrag van € 2,5 miljard aan uitstaande leningen voor bedrijven die olie en gas oppompen. Maar onze reconstructie van ING’s financiering aan dergelijke bedrijven, opgebouwd uit de Global Oil and Gas Exit List (lijst  van ongeveer 1500 bedrijven die hun olie- en gasvelden uitbreiden), wijst op €26,4 miljard aan uitstaande leningen en obligaties. Dat is dus ruim tien keer zoveel als wat ING rapporteert. 

Daarnaast blijkt uit ons onderzoek dat ING leningen en obligaties blijft financieren voor langdurige uitbreiding van olie- en gaswinning. ING heeft namelijk 134 uitstaande obligaties en leningen verstrekt aan olie- en gasbedrijven die hun productie en infrastructuur uitbreiden met een looptijd tot na 2030. Een derde hiervan betreft actieve financieringsovereenkomsten die doorlopen tot na 2040. Hiervan zijn er vijf getekend in 2024.

ING kiest verkeerde reken- en rapportagemethodes

ING hanteert smalle definities en methoden bij de eigen berekeningen. ING definieert bijvoorbeeld de term upstream uiterst nauw en merkt allerlei bedrijven aan onder een andere noemer, bijvoorbeeld omdat ze óók andere activiteiten hebben dan alleen upstreamboringen of omdat de upstreamboringen in een aparte entiteit zijn ondergebracht. Het is alsof de bank wil rapporteren over haar investeringen in bakkerijen, maar daarbij de grote supermarktketens – die meer brood produceren dan het hele bakkers-MKB bij elkaar – buiten beschouwing laat.

Op deze manier is het beleid dat de bank heeft gemaakt om upstream uit te faseren, niet effectief: dit beleid loopt immers al spaak bij de eigen definitie en rekenmethoden.

ING doet het slechter dan wereldwijde concurrenten

Wereldwijd hebben veel banken na 2015, het jaar van het Akkoord van Parijs, hun financiering van olie- en gasbedrijven die nog nieuwe velden starten weten te verminderen. ING heeft juist haar financiering voor olie- en gasbedrijven die actief zijn in nieuwe upstreamprojecten sinds 2016 verhoogd. In 2024 was het aandeel van ING’s totale bedrijfsfinanciering voor deze olie- en gasbedrijven 2,5% hoger dan in 2016, het jaar na het Akkoord van Parijs. De meerderheid de banken waarmee ING zichzelf vergelijkt (een lijst van 12 banken waaronder ABN Amro en Rabobank) en andere G-SIB banken bouwden intussen hun fossiele portefeuilles af, grotendeels in lijn met het marktgemiddelde.

Onze analyse laat zien dat ING vanuit klimaatperspectief ondermaats presteert ten opzichte van verschillende benchmarks in relevante sectoren. Een vergelijking tussen banken wereldwijd en ING, als het gaat om nieuw toegezegde financieringen voor olie en gas en andere koolstofintensieve sectoren, laat zien dat ING meer vervuilende activiteiten financiert dan haar concurrenten.

Stop de financiering van bedrijven die olie- en gasvelden uitbreiden

Deze bovengemiddeld hoge fossiele financieringspraktijken roepen ernstige vragen op over het vermogen van ING om haar verantwoordelijkheid te nemen wat betreft de klimaatdoelstellingen van het Akkoord van Parijs, die een aanzienlijke vermindering van de uitstoot van broeikasgassen vereisen. Om wereldwijde klimaatactie werkelijk te ondersteunen, moet ING:

• Stoppen met ongeoormerkte financiering voor vervuilende sectoren
• Stoppen financieren van bedrijven die olie- en gasvelden uitbreiden
• Ervoor zorgen dat toezeggingen over haar klimaatambities worden ondersteund door transparante en verifieerbare data, door de accountant geaudit.

Banken en andere financiële instellingen spelen een cruciale rol in het reduceren van investeringen in fossiele brandstoffen. Zij moeten er verantwoordelijkheid voor dragen dat hun toezeggingen over klimaatambities niet bij loze beloften blijven.