Nog steeds misstanden in kledingindustrie

Ondanks enkele ‘hoopgevende verbeteringen’ zijn de arbeidsomstandigheden in de Zuid-Indiase kledingindustrie nog vrijwel even ‘erbarmelijk’ als voorheen. Uitbuiting en exploitatie van jonge vrouwen en meisjes blijven aan de orde van de dag bij de fabricage van kleding voor de markten in Europa en de VS.

Dat staat te lezen in een rapport van de Landelijke India Werkgroep en Somo, de Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen. De organisaties onderzochten vier van de circa twaalf grote Indiase kledingfabrieken in de zuidelijke deelstaat Tamil Nadu. Daar laten merken als C&A, Diesel, GAP, Marks & Spencer en Tommy Hillfiger hun kleding maken.

Vorig jaar bleek al dat de vrouwen en meisjes in de Zuid-Indiase kledingindustrie zeer lange dagen maken, veel moeten overwerken, geen contracten krijgen, vaak in gesloten hostels moeten verblijven en nauwelijks contact mogen hebben met de buitenwereld. Ook met vakbonden komen de vrouwen nauwelijks in contact. Deze praktijken blijken nu nog steeds overal voor te komen.

Zo’n 120.000 vrouwen moeten werken in het zogeheten ‘sumangali-systeem’, een onheuse manier van salariëring die erop neerkomt dat vrouwen drie jaar voor een hongerloontje van enkele tientjes moeten werken, met de belofte dat ze aan het eind van die periode een bedrag van enkele honderden euro’s ineens krijgen. Dit bij wijze van bruidsschat, een verboden praktijk in India.

Op het punt van het zogeheten ‘sumangali-schema’ is sinds augustus 2010 wel enige vooruitgang geboekt. Kledingfabriek Eastman zegt ‘Sumangali’ te hebben afgeschaft. "Er zijn inderdaad duidelijke signalen dat daar op dat punt dingen verbeterd zijn", zegt Martje Theuws van Somo, een van de auteurs van het rapport ‘Captured by Cotton’. "Bij een ander bedrijf, KPR Mills, zou de situatie ook iets verbeterd zijn, maar dat lijkt beperkt tot de locatie waar de kleding wordt gemaakt, en niet in hun spinnerij." Meestal krijgen alleen de kledingmakerijen bezoek van controleurs en niet de productie-units dieper in de keten.

De onderzoekers eisen van de kledingmerken dat die ervoor zorgen dat de arbeidsomstandigheden in India beter worden. Een aantal kledingbedrijven werkt inmiddels met belangenorganisaties aan een driejarig actieplan. Somo zegt de kledingbedrijven die uit zijn op een zo goedkoop mogelijke productie, kritisch te blijven volgen.

Bron: Trouw