Werknemers in Indiase telefoonfabrieken jarenlang onderbetaald

makeITfair brengt vandaag een nieuw rapport uit, ‘Phone Equality – Labour standards of mobile phone manufacturers in India’, dat laat zien dat de meerderheid van de werknemers van vier fabrieken in Chennai’s Special Economic Zones (SEZs) geen kans krijgen om aanspraak te maken op een vast contract en hierdoor jarenlang voor een veel lager salaris werken dan de reguliere werknemers.

Het rapport Phony Equality – Labour standards of mobile phone manufacturers in India laat zien dat meer dan de helft van de werknemers in de vier onderzochte fabrieken (van Nokia, Flextronics, Foxconn en Salcomp) werkt op tijdelijke contracten, als uitzendkrachten (27%) of als werknemers in opleiding (28%). Deze ‘opleiding’ is niet meer dan , een korte inwerkperiode. Bij Flextronics werkt zelfs twee derde van de werknemers via een uitzendbureau. Bij Salcomp is zeventig procent van de werknemers ‘in opleiding’. De tijdelijke contracten bieden werknemers weinig zekerheid, lagere lonen, en minder bonussen. Werknemers hebben weinig uitzicht op een vast contract, zelfs als zij al lang voor het bedrijf werken. Daarnaast staan de werknemers onder constante druk om productiedoelen te halen.

De meeste werknemers komen naar Chennai uit andere delen van India en zijn aangewezen op het huren van dure woonruimtes, die zij vaak moeten delen met andere werknemers. Als het mogelijk is sturen zij geld naar huis, maar vaak zijn hun inkomens te laag om zelf van rond te komen. Ze verdienen een loon wat over het algemeen net boven het minimum loon van 56 euro per maand ligt. Maar, “Volgens de werknemers moet een leefbaar loon tussen de 145-240 euro per maand zijn. Met dat geld kunnen zij een eigen kamer huren en een gezin beginnen,” zegt Gopinath Parakuni van Cividep-India, de lokale onderzoek partner van makeITfair.

In 2009 en 2010 vonden er protesten plaats in elektronicabedrijven en gingen werknemers bij Nokia verscheidene keren in staking. Eerst richtte het protest zich tegen de tijdelijke contracten en de lage lonen. Later eisten werknemers dat ontslagen collega’s weer in dienst genomen zouden worden. Deze aanhoudende protesten leidden uiteindelijk tot een unieke loonovereenkomst met de vakbond. Dit is zeer opmerkelijk voor de internationale elektronica-industrie waar vakbonden vaak geen voet aan de grond krijgen. Nog opmerkelijker is dat deze overeenkomst leidde tot een maandloon ver boven het minimum in Chennai. In de Nokia fabriek zelfs tot 186 euro voor werknemers met een vast contract. Helaas is deze situatie meer uitzondering dan regel.